ඊයේ පැවති සාහිත්‍ය උත්සවයේදී තවත් අපූරු සිද්දියක් සිදු වුණා. වැඩසටහන ආරම්භ වීමට පැය භාගයකට පමණ පෙර සිට වේදිකාවට ගොඩවූ කුඩා දරුවන් 30 දෙනෙකු පමණ ඔවුන්ගේ ඉදිරිපත් කිරීමට-නර්තනයට අවස්ථාව එළඹෙන තුරු ඉතා ඉවසිල්ලෙන් රැඳී සිටියා. වේදිකාව සකසා තිබූ ආකරයට හා එක් දැරියක උස් ආසනයක අසුන් ගන්වා සිටි ආකාරයට මොවුන් ඉදිරිපත් කිරීමට යන්නේ සරස්වතී වන්දනාවක් - අභිනන්දනයක් බවට පූර්ව නිගමනයකට කවුරුත් පැමිණි බවට සැක නෑ. කෙසේ හෝ උත්සවය ආරම්භ වී විනාඩි 40කට පසු මෙම 'පූජා අභිනන්දන' නර්තනය ආරම්භ වුණා. ඇත්තෙන්ම එය ඉතා අපූරු නිර්මාණයක් බව කිව යුතුයි. එහි තිබූ විශේෂම ලක්ෂණය නම් නර්තනයට සඳහා ඉදිරිපත් කළ ගීතයයි. එය සම්ප්‍රදායිකව පූජා අභිනන්දන සඳහා ඉදිරිපත් කරන සංගීතයක් නොව වේග රිද්මයක් සහිත, නර්තනය සඳහා හොඳින් පිවිසිය හැකි සංගීතයක් වූවා.
මෙම ගීතය හා නර්තනයේ නොගැලපීමක් නොතිබූ බව මාගේ මතය වන අතර, අත්තනායක එම්. හේරත් මැතිතුමාද තම දේශනයේදී, මෙම උත්සවයේ ඉදිරිපත් කළ වෙනත් නර්තනයක් පිළිබඳව දැඩිව අදහස් ප්‍රකාශ කරද්දී මෙම පූජා අභිනන්දනය ගැන එසේ නොකිරීමෙන් මාගේ මතය හා එකඟවනු ඇතැයි සිතනවා.
එතුමාගේ විවේචනයට භාජනය වූ නර්තනය පිළිබඳව මාගේ මතය මී ළඟ සටහනකින් ඉදිරිපත් කරමි.
No comments:
Post a Comment